THE RUMBLE IN THE JUNGLE (30/10/1974)

Η συντριπτική πλειοψηφία των ειδικών της πυγμαχίας θεωρεί το "Rumble in the Jungle" όχι μόνο έναν από τους κορυφαίους αγώνες στην κατηγορία των βαρέων βαρών, αλλά και σε ολόκληρη την ιστορία της επαγγελματικής πυγμαχίας. Είναι η κορυφαία στιγμή στην καριέρα του Μοχάμεντ Αλί και μαζί με το "Fight of the Century" (Αλί vs Φρέιζερ, 1971 στο "Madison Square Garden" της Νέας Υόρκης) και το "Thrilla in Manila" (Αλί vs Φρέιζερ, 1975, στο Κουεζόν των Φιλιππίνων), αποτελεί μέρος της θαυμαστής τριλογίας του ανθρώπου που "πετούσε σαν πεταλούδα και τσιμπούσε σαν μέλισσα".

Stavraetos (Σταυραετός): THE RUMBLE IN THE JUNGLE (30/10/1974):   Ο Μοχάμεντ Αλί έχει ρίξει τον Τζορτζ Φόρμαν στο καναβάτσο και λίγα δευτερόλεπτα μετά, ο διαιτητής Ζακ Κλέιτον, θα τον ανακηρύξει νικητή το...

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ - ΠΟΛΙΤΕΣ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΗΝ ΕΚΒΑΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Ποια ήταν τα μεμονωμένα άτομα, που καθόρισαν ως πολίτες και όχι ως στρατιωτικοί την έκβαση του πολέμου, επηρεάζοντας τις τύχες εκατομμυρίων ψυχών παγκόσμια;

Ο ένας ήταν ο Βρετανός Alan Turing, o οποίος στο χώρο των μαθηματικών και της πληροφορικής κατάφερε να αποκωδικοποιήσει την πιο εξελιγμένη μηχανή κρυπτογράφησης του Άξονα, την Enigma. Ο Turing παρέμεινε άγνωστος μέχρι την αναγνώριση του στη δεκαετία του 60.

Ο άλλος ήταν ο Παύλος Σαντορίνης, ο οποίος στο χώρο της Φυσικής ανακάλυψε το Ραντάρ, με το οποίο μπορούσαν οι σύμμαχοι να ανιχνεύουν τη θέση των Γερμανικών αεροπλάνων και πλοίων. Ο Σαντορίνης παρέμεινε άγνωστος μέχρι τη δεκαετία του 60, όπου εν μέρει και όχι καθ' ολοκληρία, τον αναγνώρισαν οι Βρετανοί οι οποίοι και παρέλαβαν τα σχέδια της τεχνολογίας του. Στην Ελλάδα ελάχιστοι έως κανείς δεν τον γνωρίζει, ακόμη και στα σχετιζόμενα ακαδημαϊκά ή στρατιωτικά ιδρύματα.

Το πιο σπουδαίο όπλο καθοριστικό για την έκβαση του Παγκοσμίου πολέμου ήταν το ραντάρ. Η ατομική βόμβα άλλωστε, ήλθε όταν ο πόλεμος είχε ήδη κριθεί και επέσπευσε τη λήξη. Και ο εφευρέτης του καθοριστικού όπλου ήταν Έλληνας και το όνομα αυτού: Παύλος Σαντορίνης !

Βρισκόμαστε στο 1936. Ο καθηγητής του Μετσόβιου πολυτεχνείου Παύλος Σαντορίνης επισκέπτεται το Βερολίνο για επιστημονική ενημέρωση. Η κατασκοπεία των Γερμανών γνωρίζει τις έρευνές του και επιστρατεύει μία καλλονή κατάσκοπο, ώστε με τη σαγήνη της να του υποκλέψει τα σχέδια του ραντάρ. Ο Έλληνας πρέσβης στο Βερολίνο τον ενημερώνει μυστικά, ότι υπάρχει σχέδιο υποκλοπής. Ο Σαντορίνης προλαβαίνει να δώσει ραντεβού στην καλλονή κατάσκοπο, στο οποίο δεν πηγαίνει ποτέ.

Βρισκόμαστε στο ίδιο έτος.
Στο Παλαιό Φάληρο λειτουργεί αεροπορική βάση και ο Σαντορίνης διεξάγει επιτυχημένα πειράματα με το «εκατοστομετρικό» του ραντάρ, το οποίο έχει τη δυνατότητα ανίχνευσης ιπτάμενων αντικειμένων διαστάσεων μικρότερων του μισού μέτρου.
Το Μάρτιο του 1937 στήνονται στο Παλαιό Φάληρο τα πρώτα ραντάρ καθώς και στη σχολή δοκίμων, όπου με άκρα μυστικότητα αναπτύσσεται το υπερόπλο για τα επόμενα δύο έτη.

Με ειδικής κατασκευής λυχνίες μικροκυμάτων επιτυγχάνεται αναγνώριση αεροπλάνων σε απόσταση 150 χιλιομέτρων !
Το γενικό επιτελείο ενημερώνει μυστικά επιτροπή βρετανικών αξιωματικών με πειράματα που διεξήχθησαν στη Μήλο, όπου το ραντάρ ανιχνεύει αεροπλάνο σε απόσταση 160 χιλιομέτρων ! Το Ελληνικό επιτελείο τελικά παραδίδει τα σχέδια στους Βρετανούς αξιωματούχους.

Όταν επέκειτο η Γερμανική εισβολή στην Ελλάδα, καταστράφηκαν όλες οι συσκευές και τα σχέδια για να μην πέσουν στον εχθρό.

Δύο χρόνια μετά, οι Βρετανοί ανακοινώνουν ότι έχουν ανακαλύψει το υπερόπλο. Μόλις το 1962 τον αναγνωρίζουν τιμητικά για τη συμβολή του και όχι για την εξολοκλήρου ανακάλυψη.

Το 1942 εφευρίσκει τον ηλεκτρονικό εγκέφαλο καθοδήγησης πυραύλου έναντι εχθρικού, εννέα χρόνια πριν τους Αμερικάνους που τον κατοχύρωσαν δικό τους το 1951 !

ΠΗΓΗ 

Panayiotis Nikitakis

linkedin 

Μετά το 1968 και αδιαφορώντας πλήρως για τις κατασκοπευτικές διαρροές των εφευρέσεων του σαγηνεύεται αποκλειστικά από τη Φυσική, όπου διατυπώνει θεωρίες «πολλαπλών μικροεκρήξεων» δημιουργίας σύμπαντος καθώς και με τη «φθίνουσα εντροπία» του σύμπαντος.

Οι μεγάλοι επιστήμονες όπως ο Σαντορίνης στο τέλος της ζωής τους μεταλαμβάνουν κοινωνία συμπαντικών διαστάσεων κι ας είναι αφανείς.

Αγνωστο τί έναναν οι Γερμανοί κατακτητές στον Πύργο του "Μελισσουργού" της Λαυρεωτικής

 Η αφήγηση είναι στο ΕΘΝΟΣ ενός εκ τών απογόνων των Μελισσουργών 

Το ethnos.gr αποκαλύπτει το εσωτερικό του περίφημου πύργου των 400 ετών που οι ναζί είχαν μετατρέψει σε στρατηγείο για να ελέγχουν Μεσόγεια και Λαυρεωτική

Σύμφωνα με το μύθο ο πρώτος ιδιοκτήτης της περιοχής από το Μαύρο Λιθάρι έως το Λαγονήσι έσφαξε 45 πρόβατα και τα κρέμασε σε διάφορα σημεία του τεράστιου κτήματος που είχε τότε έκταση πάνω από 60.000 στρέμματα. Στο σημείο που βρίσκονταν το πιο καλοδιατηρημένο σφαχτό λόγω του καλύτερου μικροκλίματος επέλεξε να χτίσει τον περίφημο Πύργο Μελισσουργού που μετράει τέσσερις αιώνες ζωής και η ιστορία του χάνεται στα βάθη της ιστορίας και των θρύλων.

Ορμητήριο πατριωτών στην τουρκοκρατία

Σήμερα ο Πύργος Μελισσουργού αποτελεί ένα από τα πιο εμβληματικά κτίρια της χώρας και ανήκει στην έκτη γενιά απογόνων της οικογένειας Μελισσουργού μαζί με σημαντικές ακόμα εκτάσεις γης. Ο Πύργος αρχικά ήταν ένας μανιάτικος πύργος με πολεμίστρες και αποτέλεσε ορμητήριο των πατριωτών στην τουρκοκρατία, για την απομάκρυνση της οποίας βοήθησαν οικονομικά και οι πρόγονοι των σημερινών ιδιοκτητών. Με το πέρασμα των χρόνων έγιναν τέσσερις μεγάλες προσθήκες για να φτάσουμε στη σημερινή μορφή που θυμίζει καστρόπυργο γοτθικής αρχιτεκτονικής.

Ακολούθησε το Έθνος στο Google News! Live όλες οι εξελίξεις λεπτό προς λεπτό, με την υπογραφή του www.ethnos.gr

Η μπότα του κατακτητή

Στον προαύλιο χώρο του Πύργου βρέθηκε ο περίφημος "Κούρος" της Αναβύσσου, ενώ αναρίθμητοι θρύλοι και ιστορίες συνοδεύουν  το περιβάλλον μέσα και έξω από τους χοντρούς τοίχους του.

Πολλές από αυτές τις ιστορίες προέρχονται και από την περίοδο της γερμανικής κατοχής.

Το πρωινό της 27ης Απριλίου 1941 οι πρώτοι Γερμανοί μπήκαν στην Αθήνα και μέχρι το πρώτο δεκαήμερο του Μαΐου οι στρατιώτες της Βέρμαχτ υπό τις οδηγίες του στρατάρχη Γουίλχεμ Λιστ και του στρατηγού Κουρτ Στούντεντ έχουν καταλάβει κάθε γωνιά της Αττικής. Ο Πύργος Μελισσουργού δεν αποτέλεσε εξαίρεση στην υποταγή στην μπότα του κατακτητή.

Η σημαία της χιλτερικής Γερμανίας κυματίζει πάνω στον πύργο

Όταν ήρθαν οι Γερμανοί...

Ο πύργος Μελισσουργού που είχε καταστραφεί από τους Τούρκους το 1770 κατά τη διάρκεια των Ορλωφικών (αποτυχημένη ελληνική επανάσταση που υποστηρίχτηκε από τους Ρώσους) για δεύτερη φορά στην ιστορία του υποδέχονταν τη μπότα του κατακτητή. «Στον Β´ παγκόσμιο πόλεμος ο Πύργος ανήκε στον παππού μου Ηλία Μελισσουργό. Όταν ήρθαν οι Γερμανοί στα Μεσόγεια και έφτασαν εδώ επίταξαν τον Πύργο με συνοπτικές διαδικασίες και με σχεδόν βίαιο τρόπο. Ο παππούς με όλη την οικογένεια έμειναν στη Λουκιανού 10 στο Κολωνάκι και μετά πήγαν στα Πατήσια. Εδώ ο Πύργος είχε γίνει στρατηγείο των Γερμανών σε όλη την περιοχή", αποκαλύπτει στο ethnos.gr ο Γιώργος Μελισσουργός.

Κομμάτι από γερμανικό αεροπλάνο που έπεσε κοντά στον πύργο 10 Νοεμβρίου 1942

Αφησαν μόνο δύο γέρικα άλογα και λεηλάτησαν τις προμήθειες

"Οτι χρήσιμο υπήρχε στον Πύργο που μπορούσε να είναι αναλώσιμο ή να τους χρησιμεύσει στον πόλεμο το κατέσχεσαν. Από τα 20 άλογα που ανήκαν στο κτήμα για τις εργασίες και τις ανάγκες της οικογένειας και των εργαζομένων, επίταξαν τα 18 και τα έστειλαν στο μέτωπο και σε διάφορες πολεμικές επιχειρήσεις. Άφησαν μόνο δύο άλογα, τα πιο γέρικα, για να γυρίζουν το μαγκανοπήγαδο, μοναδική πηγή νερού εκείνη την εποχή. Φυσικά λεηλάτησαν τις προμήθειες που υπήρχαν σε λάδι, σε σιτηρά, σε αμύγδαλα  και ελιές που παράγονταν στις εκτάσεις του κτήματος".

Το κτήμα έδωσε ψωμί

Όπως εκτιμά ο Γιώργος Μελισσουργός την περίοδο του πολέμου στην ιδιοκτησία της οικογένειας ανήκαν περίπου 40.000 στρέμματα γης και εργάζονταν για την παραγωγή λαδιού, σιτηρών και άλλων γεωργικών προϊόντων πάρα πολλοί κάτοικοι από τα Καλύβια, την Κερατέα, τον Κουβαρά, την Ανάβυσσο και αλλού στα Μεσόγεια. "Το κτήμα έδωσε ψωμί και συντήρησε όλη την τοπική κοινωνία όχι μόνο στα καλά αλλά και στα δύσκολα χρόνια".

Πέρασαν 77 χρόνια από τη μέρα που έφυγαν οι Γερμανοί

Για πρώτη φορά μας άνοιξε το δωμάτιο που ήταν το διοικητήριο των Γερμανών και μας αποκαλύπτει τα πράγματα που άφησαν πίσω τους οι αξιωματικοί της Βέρμαχτ κατά την αποχώρηση τους από την Αθήνα στις 12 Οκτωβρίου του 1944. Από τότε πέρασαν 77 χρόνια και τα απομεινάρια της κατοχής στέκουν σιωπηλά στο ίδιο δωμάτιο με άλλα κειμήλια της οικογένειας που ευτυχώς διασώθηκαν και την επιβλητική φωτογραφία του πρώτου Έλληνα ιδιοκτήτη του καστρόπυργου, του Σπυρίδωνα Μαρκέλλου, ιδιοκτήτη του πύργου Μαρκέλλου στην Αίγινα που το 1836 με την πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας αγόρασε το κτήμα και το μετέτρεψε σε κτήμα εντατικής ελαιοκαλλιέργειας, αμπελουργίας, κριθαριού και σίτου.

Ο Άγιος Δημήτριος του 16ου αιώνα

Στον ευρύτερο χώρο του κτήματος βρίσκονται τρεις εκκλησίες, ο Άγιος Δημήτριος του 16ου αιώνα, η Αγία Παρασκευή και ο Άγιος Γεώργιος.

Από τον Γεώργιο Μελισσουργό (1835-1911) αρχίζει η νεότερη ιστορία του Πύργου καθώς νυμφεύτηκε τη Μαρία Μαρκέλλου εγγονή του πρώτου ιδιοκτήτη Σπυρίδωνος Μαρκέλλου και διπλασίασε με το μερίδιο του, την έκταση του κτήματος.

Από τον Νταβέλη στον Παπανδρέου

Το Πύργο επισκέφθηκαν κατά καιρούς πολλές σημαντικές προσωπικότητες, από τον λήσταρχο Νταβέλη μέχρι τον Ελευθέριο Βενιζέλο και τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο τον πρεσβύτερο και στα πιο πρόσφατα χρόνια τους πρώην Πρωθυπουργούς Αντώνη Σαμαρά και Γιώργο Παπανδρέου.

Γερμανικό κράνος, οβίδες κάθε διαμετρήματος και το λεύκωμα από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου

Αφήσαν κράνη, οβίδες, ασυρμάτους και λεύκωμα

Οι Γερμανοί άφησαν πίσω τους κράνη, οβίδες διαφόρων διαμετρημάτων, ασυρμάτους αλλά και ένα χειροποίητο και μοναδικό στο είδος του λεύκωμα των Ολυμπιακών Αγώνων του 1936 όπου εικονίζεται ο Αδόλφος Χίτλερ και φέρει τις υπογραφές όλων των Ολυμπιονικών στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου, μεταξύ αυτών και του Τζέσε Όουενς.

"Μαύρη περίοδος"

"Η προίκα μας από το πέρασμα των Γερμανών είναι αυτά τα αντικείμενα, αυτό το σπάνιο λεύκωμα των Ολυμπιακών Αγώνων του Βερολίνου και κάποια μεταλλικά αντικείμενα που πιθανότατα είναι από κάποιο αεροπλάνο που έπεσε εδώ κοντά κατά την διάρκεια της κατοχής διότι υπήρχαν και κάποια κομμάτια από φτερά αεροσκάφους. Συγκινείται κανείς που τα βλέπει όλα αυτά. Κάθε επισκέπτης που αντικρίζει αυτά τα απομεινάρια εκείνης της μαύρης περιόδου αφήνει τη φαντασία να τον ταξιδέψει. Προσωπικά μου κάνουν εντύπωση και οι δύο στρατιωτικοί ασύρματοι εποχής. Δυστυχώς δεν υπάρχουν άλλες μαρτυρίες για το τι πραγματικά συνέβαινε στον πύργο εκείνο το διάστημα καθώς οι προγονοί μου δεν είχαν επαφή όσο βρίσκονταν οι Γερμανοί εδώ και οι κάτοικοι γύρω φοβόντουσαν να πλησιάσουν".

Eχει κυματίσει και η ιταλική σημαία

Στον πύργο Μελισσουργού έχουν γυριστεί πολλές ελληνικές ταινίες όπως "Μια γυναίκα στην Αντίσταση", η "Δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά" (στις σκηνές με το ιταλικό νοσοκομείο που πήγαν τον Παπαμιχαήλ και για τις ανάγκες της ταινίας κυματίζει και η ιταλική σημαία).

Επίσης γυρίστηκαν σκηνές από την ταινία, ο Αστραπόγιαννος αλλά και πολλές σκηνές από σήριαλ και κινηματογραφικές ταινίες, διαφημίσεις και άλλες τηλεοπτικές παραγωγές ενώ πλέον ενοικιάζεται ως χώρος κοινωνικών εκδηλώσεων.

Οι τρεις Ιταλοί που σώθηκαν από τη μανία των Γερμανών στο καταφύγιο ανθρωπιάς των Ελλήνων

 Απο τη στήλη "Επιστολές Αναγνωστών" της εφημερίδας www.kathimerini.gr βάζω στο σεντούκι μας την άγνωστη αυτή ιστορία 

Οι πρώην σύμμαχοι στον άξονα του κακού, έγιναν για τους ναζί πιο μισητοί εχθροί ακόμα και από τους αντιπάλους στα πεδία των μαχών. Οταν η Ιταλία συνθηκολόγησε τον Σεπτέμβριο του 1943 οι Γερμανοί ως (ένα από τα αμέτρητα) αντίποινα εκτέλεσαν συνοπτικά πάνω από 5.000 στρατιώτες και αξιωματικούς της μεραρχίας Ακουι που βρίσκονταν στην Κεφαλονιά ως δύναμη κατοχής. Αιχμή του δόρατος στη σφαγή η μεραρχία Εντελβάις που άφησε το κτηνώδες αποτύπωμά της και σε χωριά της Ηπείρου. Στη φωτογραφία, σε πρώτο πλάνο, ο Νίκολας Κέιτζ υποδυόμενος φιλόμουσο, τρυφερόκαρδο, Ιταλό αξιωματικό στην ταινία «Το μαντολίνο του λοχαγού Κορέλι» που έκανε το πανέμορφο νησί του Ιονίου ακόμα πιο ξακουστό στα πέρατα του κόσμου· μαζί έγιναν ευρέως γνωστά και όσα φρικτά διαδραματίστηκαν εκεί. Την κινηματογραφική του ζωή ο πρωταγωνιστής που ανέπνεε ημιθανής, ανάμεσα σε πτώματα, από το γερμανικό εκτελεστικό απόσπασμα, τη χρωστά στις φροντίδες της Πελαγίας (Πενέλοπε Κρουζ) και του ιατροφιλόσοφου πατέρα της (Τζον Χερτ). H ιστορία, με την τεκμηρίωση της ριζωμένης παιδικής μνήμης, που αποκαλύπτει στις παρακάτω στήλες ο αναγνώστης-επιστολογράφος της «Κ», ανατυπώνεται με άλλους τίτλους, πρωταγωνιστές, θύτες και θύματα, διαχρονικά, σαν παράρτημα ανθρωπιάς.

ΒΑΣΙΛΗΣ Ν. ΣΑΛΑΚΑΣΕπίτιμος δικηγόρος στον Α.Π. και στο ΣτΕ

02.10.2021 • 21:59

•  
•  

Κύριε διευθυντά
Το 1943, ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος εμαίνετο χωρίς να έχει κριθεί ποιο θα είναι το τέλος του. Ολη η Ελλάδα ήταν υπό την κατοχή των τριών κατοχικών δυνάμεων: Γερμανίας, Ιταλίας και Βουλγαρίας. Η Πελοπόννησος ήταν υπό την κατοχή της Ιταλίας. Και στη γενέτειρά μου, τα Πετράλωνα ορεινής Ολυμπίας, τα κείμενα κοντά στον ναό των Βασσών, το 1943 υπήρχαν τρεις Ιταλοί κατακτητές, ο Ανδρέας, ο Αντόνιο και ο Μπελεγρίνο. 

Η συμπεριφορά των Ιταλών στους συμπολίτες μας, όπως οι ίδιοι (συμπολίτες μου) έλεγαν, ήταν ήπια έως καλή. Οταν όμως η Ιταλία, την 8η Σεπτεμβρίου 1943, συνθηκολόγησε με τους συμμάχους, οι πιο πάνω Ιταλοί από κατακτητές κατέστησαν αιχμάλωτοι πολέμου και η τύχη τους εξαρτιόταν από την οργή των Γερμανών, οι οποίοι θα έφθαναν στο χωριό μας ύστερα από λίγες ημέρες. Θυμάμαι τότε, που ήμουν παιδί 9,5 χρόνων, τον πρόεδρο της κοινότητας, Νικόλαο Κ. Σαλακά, πατέρα μου, να αποφασίζει να προστατεύσει τους υπόψη Ιταλούς, γιατί, όπως έλεγε, ήταν αιχμάλωτοι πολέμου. Για τον λόγο τούτο, με τον παπά του χωριού μας, τον Αναστάσιο Παπαναστασίου, συμφώνησαν: ο παπάς να πάρει έναν από τους τρεις Ιταλούς, τον Ανδρέα, για να κάνει κηπουρικές εργασίες, τα αδέλφια του πατέρα μου, Δ.Π. και Φ. Σαλακάς, να πάρουν τον Αντόνιο για γεωργικές εργασίες και τον Μπελεγρίνο, που έλεγε ότι ήταν κουρέας, να τον πάρει ο κουρέας του χωριού μας, ο Κ. Β. Μαρίνης. Το ΕΑΜ, που είχε έδρα στο χωριό μας, απέφυγε να πάρει θέση. 

Επειτα από αρκετές ημέρες έφθασαν οι Γερμανοί, λεηλάτησαν το χωριό μας, έκαψαν το σπίτι του πολιτικού υπευθύνου του ΕΑΜ και δεν αναζήτησαν τους Ιταλούς, γιατί κανείς δεν τους πρόδωσε. Μετά την ήττα των ναζί οι δύο Ιταλοί, Αντόνιο και Μπελεγρίνο, έφυγαν για την πατρίδα τους, εκτός από τον Ανδρέα, γιατί είχε πεθάνει, και έτσι δεν είχαν την τύχη των συμπολιτών τους, που βρέθηκαν στην Κεφαλονιά, από τους Γερμανούς.

Το 1946, θυμάμαι, ο Αντόνιο έστειλε επιστολή στον πατέρα μου και ευχαριστούσε τόσο αυτόν όσο και τα αδέλφια του και όλο το χωριό για την περίθαλψη. Αυτή την πράξη της φιλοξενίας, της ανθρωπιάς και πολιτισμού, που έκαναν οι Ελληνες χωρικοί και συγκεκριμένα ο πρόεδρος της κοινότητας Πετραλώνων Ολυμπίας-Ηλείας, πατέρας μου, Νικόλαος Κ. Σαλακάς, και όλοι οι συμπολίτες του, αν και έχουν περάσει από τότε 78 χρόνια, αισθάνομαι βαθιά υποχρέωση προς τιμήν αυτών, να τη φέρω τώρα, στην ηλικία των 87 ετών που διατρέχω, πριν «φύγω», εγώ που την έζησα, στο φως της δημοσιότητας, γιατί αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση ανθρωπιάς και πολιτισμού για όλους τους νεότερους Ελληνες.

Ο Ελληνας "Σαμψών"

 

ΟΛΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ

Οι πιο τρομακτικές γυναίκες στον κόσμο

 Οι πιο τρομακτικές υπάρξεις δεν φιλοξενούνται στις σελίδες βιβλίων και οι ιστορίες τους θα σας κάνουν να θέλετε να τις αφηγηθείτε στα αγαπημένα σας πρόσωπα μια κρύα και θυελλώδη νύχτα του Οκτώβρη δίπλα στο τζάκι. Μπορεί να μην γνωρίζετε καν το όνομά τους αλλά οι 4 παρακάτω γυναίκες διέπραξαν κάποτε ασύλληπτα εγκλήματα, προκαλώντας σκηνές κτηνωδίας. 

Sada Abe: Σκότωσε και έκοψε το πέος του εραστή της, κουβαλώντας το στο κιμονό της

Στην Ιαπωνία του 1930, η γκέισα Sada Abe καταδικάστηκε για τη δολοφονία του εραστή της. Η Sada σκότωσε κατά τη διάρκεια της ερωτικής πράξης με ασφυξία τον εραστή της ενώ έκοψε το πέος του, το οποίο κουβαλούσε μαζί της μέσα στο κιμονό της. Μερικές ημέρες αργότερα, συνελήφθη και φυλακίστηκε για έξι χρόνια.

Remaining Time-0:00

Fullscreen

Mute

Remaining Time-0:00

Fullscreen

Mute

Όταν ρωτήθηκε γιατί έκοψε τα γεννητικά όργανα του Kichizō Ishida, απάντησε τα εξής: «Δεν θα μπορούσα να πάρω το κεφάλι ή το σώμα του μαζί μου. Ήθελα να έχω μαζί μου εκείνο το σημείο του σώματός του που θα μου προκαλούσε τις πιο "έντονες" αναμνήσεις».  

Μετά την αποφυλάκισή της έγραψε την αυτοβιογραφία της ενώ η ιστορία της απέκτησε μεγάλη δημοτικότητα στην Ιαπωνία και οι λεπτομέρειες προκάλεσαν φοβερή αίσθηση. Μουσικοί, καλλιτέχνες, συγγραφείς, φιλόσοφοι ασχολήθηκαν με την πολύκροτη υπόθεση ενώ η ταινία Αυτοκρατορία των αισθήσεων είναι ένα από τα πιο γνωστά έργα που είναι βασισμένα σε αυτήν. Η Sada Abe τα επόμενα χρόνια χάθηκε ενώ θεωρήθηκε νεκρή μετά το 1971. 

Amelia Dyer: «Η χειρότερη serial killer της Βρετανίας»

Η Amelia Elizabeth Dyer θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ίσως η πιο «σατανική» γυναίκα στον κόσμο ενώ πολλοί τη θεώρησαν τη «χειρότερη serial killer της Βρετανίας». Πριν καταδικαστεί σε θάνατο δια απαγχονισμού το 1896 και κρεμαστεί σε κοινή θέα στο Λονδίνο, κατηγορήθηκε για τον θάνατο ενός παιδιού ενώ επιβεβαιώθηκε πως ήταν υπαίτια και για τον θάνατο άλλων 6. Η Amelia ήταν μια στυγνή μανιακή δολοφόνος που συνολικά θεωρήθηκε ότι βρισκόταν πίσω από 400 περίπου δολοφονίες βρεφών. 

Η τακτική της ήταν να στραγγαλίζει με μία κορδέλα τα μωρά ανύπαντρων γυναικών, πετώντας τα πτώματά τους στον Τάμεση. Η ίδια σε αγγελία της, δήλωνε πως αναλάμβανε τη φροντίδα βρεφών με αντάλλαγμα μια καλή  αμοιβή και ρούχα για το παιδί. Όπως τόνιζε στις συναντήσεις με τις ανύπαντρες μητέρες, επρόκειτο για μια αξιοσέβαστη παντρεμένη γυναίκα όπου δίπλα της, τα παιδιά θα μεγάλωναν σε ένα ζεστό οικογενειακό περιβάλλον. Όταν κατάφερνε τον στόχο της, απαλλασσόταν από την παρουσία τους αφού σκότωνε τα παιδιά, έχοντας πρώτα πάρει όλη την αμοιβή από τους γονείς τους.

Leonarda Cianciulli: Η "soap maker" της Ιταλίας

Η Leonarda Cianciulli είναι μία από τις πιο σκοτεινές προσωπικότητες που έχουν υπάρξει ποτέ στην ιστορία. Έμεινε γνωστή ως η "Soap Maker of Correggio" και παρόλο που τα θύματά της δεν ήταν πολλά, όσα έκανε στη συνέχεια στα πτώματα, ξεπερνούσαν κάθε φαντασία. 

Η Leonarda δολοφόνησε τρεις ηλικιωμένες γυναίκες στην πόλη Correggio της Ιταλίας μεταξύ του 1939 και του 1940, μετατρέποντας τα σώματά τους σε... σαπούνια και κεριά ενώ μερικά σημεία τους τα χρησιμοποιούσε και ως βασικά συστατικά στα... κέικ της. Πολλοί θεωρούν ότι επηρεάστηκε έντονα από ένα βιβλίο μεταφυσικής που είχε διαβάσει όταν ήταν έφηβη ενώ η ίδια θεωρείται ότι είχε ζήσει μια δύσκολη παιδική ηλικία επειδή είχε έρθει στον κόσμο έπειτα από βιασμό. 

Το 1930 με τον σύζυγό της, ανοίγουν ένα μικρό κατάσταση στην περιοχή και ο κόσμος αρχίζει να τη θεωρεί ως μια καλή γυναίκα και γειτόνισσα αλλά και ως μια αφοσιωμένη μητέρα. Το 1939, όταν ο γιος της έπρεπε να καταταγεί εν όψει του Β' Π.Π. στον στρατό, η ίδια ήταν έτοιμη να τον προστατεύσει με κάθε κόστος και αυτό στο μυαλό της συνεπαγόταν μερικές ανθρωποθυσίες. Όταν η ιστορία της ήρθε στο φως της δημοσιότητας το 1946, σόκαρε τόσο τον κόσμο, όχι μόνο για τα εγκλήματά της, αλλά και για το γεγονός ότι μια μεγάλη γυναίκα, όπως εκείνη, θα μπορούσε με τόση βιαιότητα να αφαιρέσει ανθρώπινες ζωές.  

Darya Saltykova: Η αιμοσταγής Ρωσίδα αριστοκράτισσα που σκότωνε τους δούλους της

H Darya Saltykova ήταν Ρωσίδα αριστοκράτισσα που βασάνισε και σκότωσε 138 από τους 600 δούλους της. Από τα θύματά της, τα 38 ήταν γυναίκες ενώ συνελήφθη το 1762. 

Η Αυτοκράτειρα Αικατερίνη II, αποφάσισε να βγάλει στο φως την κτηνωδία της Darya όταν συγγενείς των θυμάτων πήγαν σε εκείνη. Μάλιστα, για να την τιμωρήσει, την έβγαλε αλυσοδεμένη επί μία ώρα στην πλατεία της Μόσχας, με μία πινακίδα που έγραφε: «Αυτή η γυναίκα βασάνισε και σκότωσε». Η Darya Saltykova καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη και πέθανε το 1801.

Τη νύχτα που ο Νίκος Μαστοράκης ανέβηκε στη «Χριστίνα»

 

Ήταν καλοκαίρι του 1968 και οι φήμες για τον ερωτικό δεσμό της χήρας του Κένεντι με τον Έλληνα μεγιστάνα Αριστοτέλη Ωνάση φούντωναν. Ένας νέος δημοσιογράφος από την Ελλάδα, υποδυόμενος τον οργανοπαίχτη, εισέβαλε στο γιοτ «Χριστίνα» και ήταν ο πρώτος που επιβεβαίωσε όσα κυκλοφορούσαν για καιρό σε όλο τον κόσμο.

Ο λόγος για τον Νίκο Μαστοράκη, που ήταν ο πρώτος δημοσιογράφος που επιβεβαίωσε τη σχέση αλλά και τον επικείμενο γάμο του Αριστοτέλη Ωνάση με την Τζάκι Κένεντι τον Οκτώβριο του ίδιου έτους.

Μια νύχτα με τον Αριστοτέλη Ωνάση

Σε παλαιότερο δημοσίευμα του BBC, ο Νίκος Μαστοράκης περιγράφει πώς βίωσε την ημέρα που βρέθηκε να πίνει και να σπάει πιάτα με τον Αριστοτέλη Ωνάση και την Τζάκι Κένεντι στο κατάστρωμα του γιοτ «Χριστίνα», στις ακτές του Σκορπιού.

«Γνώριζα πως κάθε ιστορία για τον Ωνάση ήταν μεγάλο θέμα στην Ελλάδα, ακόμη και αν αυτή τον έδειχνε απλά να πίνει καφέ», δήλωνε ο δημοσιογράφος στο βρετανικό μέσο.

Ήταν Αύγουστος του 1968, όταν έγινε γνωστό πως ο Γιάννης Πουλόπουλος είχε κληθεί να τραγουδήσει για λογαριασμό του Αριστοτέλη Ωνάση στο γιοτ του Έλληνα εκατομμυριούχου. Ο Νίκος Μαστοράκης διατηρούσε φιλικές σχέσεις με τον τραγουδοποιό και έτσι δεν δίστασε να του ζητήσει κάτι πολύ παράτολμο.

Την εποχή εκείνη, ο δημοσιογράφος γνώριζε πως η Τζάκι Κένεντι, η από πενταετίας χήρα του θανόντος προέδρου των ΗΠΑ, Τζον Κένεντι, βρισκόταν στην Ελλάδα. Εκείνη και ο Αριστοτέλης Ωνάσης είχαν φωτογραφηθεί μαζί σε μια σειρά από εκδηλώσεις, ποτέ όμως ως ζευγάρι και πάντοτε παρουσία μεγάλης παρέας, γεγονός που θόλωνε τις φήμες για ερωτικό δεσμό.

Η μεταμφίεση σε οργανοπαίχτη

«Σκέφτηκα πως θα μπορούσα να πάω στο ''Χριστίνα'' μεταμφιεσμένος ως μπουζουκτσής. Είχα κάνει κάτι παρόμοιο στο παρελθόν με μεγάλη επιτυχία» θυμάται ο Νίκος Μαστοράκης, ο οποίος έπεισε τον Γιάννη Πουλόπουλο να τον εντάξει στην ομάδα των μουσικών του

Λίγες ώρες αργότερα βρισκόταν στο νησί του Ωνάση, τον Σκορπιό, έχοντας κρυμμένη μια μικρή κάμερα πίσω από τις χορδές του μπουζουκιού του.

Ο Νίκος Μαστοράκης περιγράφει πως, ανεβαίνοντας στο γιοτ, συνάντησε τον Αριστοτέλη Ωνάση να φορά το μαγιό του και να καθαρίζει επιμελώς τα ύφαλα του γιοτ.

«Η ''Χριστίνα'' κατά το ηλιοβασίλεμα έλαμπε μέσα στο φως. Ήταν ένα πανέμορφο γιοτ» σημειώνει στο BBC ο δημοσιογράφος για το πολυτελές πλοίο, μια ανακατασκευασμένη φρεγάτα, που μπορούσε να κάψει ως και 30 τόνους πετρέλαιο τη μέρα, όταν έσκιζε τα νερά της Μεσογείου.

Μια νύχτα στην απόλυτη χλιδή

Ο Νίκος Μαστοράκης περιγράφει τη χλιδή που περιέβαλε όλα όσα έβλεπε γύρω του.

«Το δείπνο είχε σερβιριστεί σε επιχρυσωμένο κινεζικό σερβίτσιο. Όπου και να έστρεφες το βλέμμα σου, υπήρχαν κρύσταλλα με απίθανη λεπτομέρεια», θυμάται.

«Ήταν προφανώς η καλύτερα οργανωμένη βραδιά στη ζωή του Ωνάση. Και ο σκοπός της χλιδής είχε να κάνει με το γεγονός πως ήταν εκστασιασμένος (ο Αριστοτέλης Ωνάσης) με την ιδέα να κλέψει την Πρώτη Κυρία των ΗΠΑ»

Το ντιλ του Ωνάση με τον Τεντ Κένεντι

Διαβάζουμε στο δημοσίευμα του BBC πως στο κατάστρωμα του γιοτ δεν βρισκόταν απλώς και μόνον η Τζάκι Κένεντι, αλλά και ο κουνιάδος της και αδελφός του δολοφονηθέντος προέδρου των ΗΠΑ, Τεντ Κένεντι.

Ο τότε Αμερικανός γερουσιαστής επιθυμούσε να διασφαλίσει μια οικονομική συμφωνία που θα απέκλειε αυτομάτως την Τζάκι από την οικονομική βοήθεια που ελάμβανε από την οικογένεια Κένεντι, αλλά και πως θα σταματούσε να λαμβάνει τη σύνταξη χηρείας από την κυβέρνηση, σε περίπτωση που εκείνη παντρευόταν τον Ωνάση.

«Η Τζάκι φορούσε μια μακριά ''τζίψι'' φούστα και ήταν πολύ φιλική με όλους. Έφαγαν αρνί και ντολμαδάκια. Ο Ωνάσης επιχείρησε να την ταΐσει και αυτή ήταν μια πολύ όμορφη στιγμή» θυμάται ο Νίκος Μαστοράκης, που κατάφερε, όπως λέει, να απαθανατίσει το στιγμιότυπο.

Όταν η Τζάκι έσπαγε πιάτα στον Σκορπιό

Μέχρι να πέσει το σκοτάδι, ο δημοσιογράφος παρακολουθούσε τους καλεσμένους, μεθυσμένους, να χορεύουν και να τραγουδούν παλιά τανγκό

Η Τζάκι Κένεντι, σε μια στιγμή ευφορίας, έπιασε ένα από τα πανάκριβα πιάτα και το πέταξε για να το σπάσει.

«Ο Ωνάσης το έπιασε στον αέρα και ζήτησε από το προσωπικό να φέρουν φθηνότερα πιάτα, από πηλό», είπε. Ο κροίσος ζήτησε από τον Μαστοράκη να τον κινηματογραφήσει ενώ τραγουδούσε με την ορχήστρα.

«Η Τζάκι έπινε βότκα και ο Τεντ Κένεντι μόνο ούζο, αλλά ο Ωνάσης έπινε τα πάντα. Και όταν δεν μπορούσε να πιει άλλο, κατευθυνόταν στην άκρη του πλοίου, άδειαζε το στομάχι του στη θάλασσα και έπινε περισσότερο», θυμάται ο Μαστοράκης.

Κάποια στιγμή, η πρώην Πρώτη Κυρία πήγε για ύπνο, με τον Αριστοτέλη Ωνάση να μένει για ένα τελευταίο ποτό με την ορχήστρα.

«Τότε είπε πως ''θα ήθελα πολύ να μείνω ως το ξημέρωμα, αλλά πρέπει να κάνω έρωτα με τη γυναίκα μου''». Τα λόγια αυτά επιβεβαίωναν για πρώτη φορά στον Νίκο Μαστοράκη πως το ειδύλλιο ήταν πραγματικό και πως έμοιαζε σοβαρό.

«Ο Ωνάσης δεν θα χρησιμοποιούσε τυχαίες λέξεις για να περιγράψει τα συναισθήματά του. Νομίζω πως περηφανευόταν πως έπειτα από μια βραδιά φαγητού και ποτού, ήταν σε θέση να κάνει έρωτα. Και η λέξη ''γυναίκα'' ειπώθηκε με μεγάλη σιγουριά», διαπιστώνει σήμερα ο δημοσιογράφος.

Ο Αριστοτέλης Ωνάσης κατάλαβε τον Μαστοράκη

Ο Νίκος Μαστοράκης αποκαλύπτει άλλωστε πως ο Αριστοτέλης Ωνάσης είχε αντιληφθεί πως εκείνος δεν ήταν οργανοπαίχτης, αφού τον είχε συναντήσει παλαιότερα και του είχε δώσει μάλιστα τη δική του φωτογραφική μηχανή, γιατί πίστευε πως η φωτογραφική μηχανή του Ν. Μαστοράκη δεν ήταν αρκετά καλή.

Έπειτα από μια μοναδική νύχτα, ο δημοσιογράφος συνειδητοποιούσε πως είχε το απόλυτο θέμα. Ωστόσο, είχε προσέξει πως ο Τεντ Κένεντι βρισκόταν στο πλοίο με γυναικεία συντροφιά, μια ξανθιά γοητευτική νεαρή, που δεν ήταν η σύζυγός του. Σκέφτηκε λοιπόν πως θα μπορούσε να βγάλει δύο ρεπορτάζ. Όπως έμαθε από τον υπεύθυνο διασκέδασης του γιοτ, η κυρία είχε ταξιδέψει απευθείας από τη Σουηδία, με εντολή Αριστοτέλη Ωνάση, «ως δώρο» στον γερουσιαστή.

Οι πράκτορες των ΗΠΑ στο γιοτ

Εκείνο που δεν υπολόγιζε ο δημοσιογράφος ήταν πως η ασφάλεια του Αμερικανού είχε παρατηρήσει πως για οργανοπαίχτης μιλούσε πολύ καλά ελληνικά. Κάποιος άνδρας από την ασφάλεια του Κένεντι φοβήθηκε πως οι φωτογραφίες με την ξανθιά καλλονή θα μπορούσαν να βλάψουν την εικόνα του γερουσιαστή.

Το επόμενο πρωί, ο Νίκος Μαστοράκης άλλαξε μπλούζα με κάποιο άλλο μέλος των μουσικών και κατάφερε να διαφύγει κάτω από τη μύτη του Αμερικανού πράκτορα. «Καθώς πετούσα πάνω από τη ''Χριστίνα'' τον εντόπισα στην κουπαστή. Με κοίταξε και ύψωσε τη γροθιά. Και τον κοίταξα και σήκωσα το μεσαίο δάχτυλο», λέει.

Η παρέμβαση της χούντας

Ωστόσο, η παράτολμη αυτή κίνηση του στοίχισε. Επιστρέφοντας στην Αθήνα, τον περίμεναν άνδρες των μυστικών υπηρεσιών. Ο Τεντ Κένεντι είχε πείσει τον Αριστοτέλη Ωνάση να επικοινωνήσει με όποιον χρειαζόταν από τους αξιωματούχους της στρατιωτικής χούντας, για να λυθεί το θέμα.

Ο Νίκος Μαστοράκης θυμάται έτσι πως πέρασε το βράδυ στο αστυνομικό τμήμα. Όταν αφέθηκε ελεύθερος, συνειδητοποίησε πως τόσο το γραφείο του όσο και το διαμέρισμά του είχαν γίνει «φύλλο και φτερό». Όλες του οι φωτογραφίες από τη βραδιά με τον Ωνάση είχαν κατασχεθεί και δεν τις είδε ποτέ έκτοτε.

Φυσικά, ο δημοσιογράφος δημοσίευσε το ρεπορτάζ για το ειδύλλιο ανάμεσα στον Ωνάση και την Τζάκι Κένεντι. Ωστόσο, όπως λέει, οι αναφορές στον Τεντ Κένετι είχαν αφαιρεθεί.

«Αναδημοσιεύθηκε σε χιλιάδες εφημερίδες και περιοδικά. Ο τίτλος του ήταν: ''Η πρώην Πρώτη Κυρία των ΗΠΑ αναμένεται να γίνει Πρώτη Κυρία του Σκορπιού''».

Η Τζάκι Κένεντι παντρεύτηκε τον Αριστοτέλη Ωνάση τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, ωστόσο χήρεψε μόλις επτά χρόνια αργότερα, όταν ο Έλληνας επιχειρηματίας έφυγε από τη ζωή έπειτα από κάποιο σύντομο πρόβλημα υγείας.

Φωτ AP Photos

ΠΗΓΗ

Αγνοδίκη: Η πρώτη γυναίκα γιατρός (μαιευτήρ) της Αρχαίας Ελλάδας (και του κόσμου).

 ΒΙΚΙ

Αρχαία Αθήνα, 4ος π.Χ. αιώνας.

Η Αγνοδίκη είχε παρατηρήσει ένα μεγάλο ποσοστό θνησιμότητας στις γυναίκες που ήταν έτοιμες να γεννήσουν διότι ντρεπόντουσαν να εξεταστούν από άνδρες. Τότε ήταν που αποφάσισε να αναλάβει δράση και να σπουδάσει Ιατρική, ακόμα και αν γνώριζε ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να τη φέρει αντιμέτωπη με τη θανατική ποινή.

Η Αγνοδίκη, μεταμφιεσμένη ως άνδρας, μαθήτευσε δίπλα στον διάσημο τότε γιατρό Ηρόφιλο, στην Αλεξάνδρεια. Ο Ηρόφιλος, στη διάσημη σχολή που είχε ιδρύσει, δίδαξε στην Αγνοδίκη τα πάντα γύρω από την γυναικολογία και την μαιευτική ενώ η ίδια παρακολούθησε κάθε πρακτική που εφάρμοζε ο διάσημος γιατρός. Όταν αποφοίτησε από τη σχολή του Ηρόφιλου ήταν πια μια ολοκληρωμένη γιατρός – γυναικολόγος – μαιευτήρας η οποία επέστρεψε στην Αθήνα και ξεκίνησε να ασκεί το επάγγελμα της.

Η Αγνοδίκη, πάντα μεταμφιεσμένη ως άντρας, κέρδισε γρήγορα τις εντυπώσεις και όλοι μιλούσαν για τον νεαρό με τα λεπτά δάχτυλα και την περίεργη γλυκύτητα του προσώπου του. Θέλοντας να καθησυχάσει τις γυναίκες που εξέταζε τις αποκάλυπτε την πραγματική της ταυτότητα ζητώντας παράλληλα να μην το αποκαλύψουν πουθενά. Το μυστικό της όχι μόνο δε διέρρευσε αλλά η ίδια είχε τόσο πολλή δουλειά που πλέον είχε γίνει αισθητή η προτίμηση στο πρόσωπό της.

Οι άνδρες γιατροί, μη γνωρίζοντας την πραγματική ταυτότητα της, έψαχναν να βρουν κάποιον τρόπο ώστε να εξαφανίσουν τον νεαρό γιατρό που τους έκλεψε την πελατεία. Και άρχισαν να τον συκοφαντούν ότι σύναπτε ‘εξωσυζυγικές’ σχέσεις με τις κυρίες που εξετάζει.

Οι κατηγορίες μάλιστα ήταν τόσο μαζικές -αν και ψεύτικες- όπου στο τέλος συνελήφθη και οδηγήθηκε σε δίκη. Τότε η Αγνοδίκη βρέθηκε σε αδιέξοδο και έτσι αποφάσισε να αποκαλύψει την πραγματική της ταυτότητα. Οι θεατές του δικαστηρίου ακούγοντας την αποκάλυψή της ξέσπασαν και απαίτησαν άμεσα την θανατική της καταδίκη.

Πλέον η Αγνοδίκη ήρθε αντιμέτωπη με την κατηγορία για παράβαση του νόμου περί ασκήσεως του ιατρικού επαγγέλματος, αφού ήταν γυναίκα. Κάπως έτσι ακολούθησε δεύτερη δίκη περισσότερο πολύκροτη από την πρώτη αλλά αυτήν τη φορά δεν ήταν μόνη της.

Στο πλευρό της είχε άριστους δικηγόρους υπεράσπισης, συζύγους αρχόντων καθώς και όλες τις γυναίκες που είχε γιατρέψει. Οι δικαστές χωρίς να έχουν να της προσάψουν ουσιαστικά κάποια άλλη βαριά κατηγορία, αναγκάστηκαν να την αθωώσουν γιατί το πλήθος είχε εξαγριωθεί με την άδικη αυτή κατηγορία.

Εκτός από την αθώωση της, η Αγνοδίκη πέτυχε και κάτι που μέχρι τότε φάνταζε εξωπραγματικό. Την αλλαγή δηλαδή της κείμενης νομοθεσίας, επιτρέποντας έτσι, από τότε, στις γυναίκες της αρχαίας Αθήνας να σπουδάζουν την Ιατρική και να εξασκούν το ιατρικό λειτούργημα.