Το 1815, ο Ναπολέων Βοναπάρτης, ένας από τους μεγαλύτερους στρατηγούς και στρατιωτικές ιδιοφυΐες της ιστορίας, υπέστη τη διασημότερη και μεγαλύτερη ήττα του στη Μάχη του Βατερλώ. Ωστόσο οκτώ χρόνια νωρίτερα, είχε αντιμετωπίσει έναν άλλο εχθρό που τον ανάγκασε σε μια ταπεινωτική υπαναχώρηση - έναν στρατό από περιπλανώμενα κουνέλια!
Ο Ναπολέων Βοναπάρτης ήταν ένας από τους πιο διάσημους και επιτυχημένους Γάλλους πολιτικούς και διοικητές όλων των εποχών. Αφού αναδείχτηκε νικητής από τη Γαλλική Επανάσταση, έγινε ο Ναπολέων Α’, Αυτοκράτορας της Γαλλίας. Κυβέρνησε από το 1804 έως το 1814 και ξανά το 1815. Ανέλαβε τολμηρές εκστρατείες που τον έφεραν κοντά στον στόχο του να κατακτήσει την Ευρώπη.
Το 1807, ο Ναπολέων είχε μόλις υπογράψει μια συνθήκη ειρήνης που τερμάτισε τον πόλεμο μεταξύ της Γαλλικής Αυτοκρατορίας και της Αυτοκρατορικής Ρωσίας. Για να γιορτάσει την περίσταση, διέταξε τον επιτελάρχη του Λουί-Αλεξάντρ Μπερτιέ να κανονίσει γεύμα μετά από ένα κυνήγι κουνελιού.
Την ημέρα του προγραμματισμένου μεσημεριανού γεύματος, περισσότερα από 1.000 κουνέλια απελευθερώθηκαν από τα κλουβιά τους που βρίσκονταν στην άκρη ενός αγροτεμαχίου. Ο Ναπολέων και οι σύντροφοί του ήταν οπλισμένοι και έτοιμοι να κυνηγήσουν τα κουνέλια που υποτίθεται πανικοβλημένα, θα έτρεχαν μακριά για την ελευθερία τους. Ομως αυτό δεν έγινε ποτέ!
Τα αλαφιασμένα κουνελάκια μες τον παροξυσμό τους σχημάτισαν έναν χνουδωτό στρατό και κατευθείαν στράφηκαν προς τον Ναπολέοντα. Γρήγορα ο δεινός στρατηλάτης κατατροπώθηκε. Τα κουνέλια μαζεύτηκαν κοντά του, ανέβηκαν στα πόδια του, ροκάνισαν το χρυσοκέντητο σακάκι του και πήδηξαν στο κεφάλι και στους ώμους του. Ο Ναπολέων δεν μπορούσε να αρπάξει το όπλο του για να τα πυροβολήσει και οι προσπάθειές του να τα διώξει μακριά με τo καμτσίκι του αποδείχθηκαν μάταιες.
Στην αρχή, τα μέλη της κυνηγητικής ομάδας του Ναπολέοντα θεώρησαν το όλο σκηνικό ξεκαρδιστικό. Όταν όμως έγινε φανερό ότι τα κουνελάκια ήταν αποφασισμένα να τον φάνε ζωντανό, επενέβησαν.
Τελικά, οι στρατιώτες του μπόρεσαν να απομακρύνουν αρκετά από τα αρπακτικά κουνέλια με τα δικά τους καμτσίκια, μαστίγια και ραβδιά τους ώστε να δώσουν στον Ναπολέοντα αρκετό χρόνο για να υποχωρήσει με τη βελούδινη άμαξα του. Τα κουνελάκια απτότητα καταδιώξαν την άμαξα του Ναπολέοντα, συνεχίζοντας την επίθεση τους. Τελικά, καθώς η άμαξα άρχισε να απομακρύνεται, τα κουνέλια διασκορπίστηκαν και ο Ναπολέων έζησε για να δώσει την επόμενή του μάχη.
Το μεγάλο ερώτημα που προκύπτει όμως είναι τί έκανε αυτά τα κουνέλια να χοροπηδούν τρελαμένα; Εν τέλει αποδείχθηκε ότι ο Μπερτιέ είχε κάνει ένα κρίσιμο λάθος. Αντί να μαζέψει άγρια κουνέλια, τα οποία πράγματι θα είχαν τραπεί σε φυγή, είχε μαζέψει τα κουνέλια από φάρμες, και τα εκτρεφόμενα κουνέλια όταν βλέπουν ανθρώπους, καταλαβαίνουν ότι πρόκειται να τραφούν. Γι’ αυτά λοιπόν, η παρουσία του αυτοκράτορα σήμαινε την ώρα του κολατσιού!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου